Mieszkańcy to moi sąsiedzi

Jest Pani kandydatką z własnego komitetu, jak chce Pani sprawować Urząd Burmistrza bez zaplecza partyjnego?

To bardzo proste - moją partią od czterech lat są mieszkańcy. Całą poprzednią kadencję, jako radna ich reprezentowałam i byłam ich głosem. To zobowiązanie, dlatego nie zgadzałam się na różne ekstremalne propozycje i okazało się, że miałam rację. Polityka poprzedniej ekipy totalnie zbankrutowała i doprowadziła gminę na skraj przepaści.

Czy w takim razie warto w ogóle brać udział w wyścigu wyborczym? Zostać burmistrzem swego rodzaju masy upadłościowej?

Nie nazwałabym tak gminy Maszewo. To moja mała ojczyzna. To, że nierozsądni ludzie zablokowali możliwość jej dynamicznego rozwoju, nie oznacza że ten rozwój nie jest jeszcze realny. 

Zatem widzi Pani jeszcze szansę na rozwój gminy?

Oczywiście, że widzę możliwości i mechanizmy stymulacji i rozwoju naszej gminy. Pierwszą z nich jest reforma funkcjonowania urzędu i uwolnienie zasobów finansowych. Trzeba zadbać o jeszcze lepszą obsługę mieszkańców i rozwiązywanie ich problemów. Nie do wszystkich wyzwań potrzebne są duże pieniądze. Czasami wystarczy dobra wola i postawa.

Jak zamierza Pani budować relacje z mieszkańcami?

To po prostu moi sąsiedzi, tak ich postrzegam. Jak dotychczas chcę reprezentować ich potrzeby. Uważam, że najlepsze projekty, to te które wychodzą wprost z bieżących potrzeb i rozmów, to one powinny nadawać rytm życia gminy.

Co konkretnie zamierza Pani zmienić w gminie. Przecież system naprawczy oznacza, że nie ma funduszy sołeckich, brakuje możliwości sfinansowania inwestycji i wszystko ulega tak naprawdę lekkiemu zamrożeniu.

Oczywiście częściowo tak, ale są przecież do wykorzystania fundusze zewnętrzne. Przecież mamy Interreg, możemy we współpracy z nimi pozyskiwać bardzo duże pieniądze na wiele działań, chociażby na rewitalizację, czy obiekty sportowe. To są uwzględnione w tym projekcie działania. Mam nadzieję, że będziemy je skutecznie realizować. Posiadam team, z którym współpracuję, to osoby, które pozyskują na co dzień tego typu środki i wiem, że do tej pory odmawiano im możliwości szerszego zastosowania swoich umiejętności. Widać było zasadę po co tak dużo robić, może lepiej zróbmy mniej, albo tylko tyle ile jest konieczne. Dokąd taka postawa nas doprowadziła – wszyscy wiemy.

A co z aktywnością w sołectwach. Tam chyba też niewiele się dzieje?

Przecież nikt nie broni nam animować świetlic wiejskich. Możemy pozyskać środki chociażby z funduszy przeznaczonych na program Senior Plus i zamienić sale sołeckie w domy pobytu dziennego. To oczywista oczywistość, wystarczy aplikować o tego typu środki, a potem wnieść obiekt jako udział własny. To nie jest żaden kłopot, a zapewni możliwość komfortowego spędzania czasu osobom starszym przez osiem godzin, w czasie gdy ich rodzina pracuje, bądź jest zajęta. Seniorzy będą  mogli liczyć m.in. na fachową opiekę pielęgniarki, posiłki, zajęcia fizyczne i miłe towarzystwo.

Jak zamierza Pani dotrzeć z tymi wszystkimi propozycjami do mieszkańców gminy?

Będę się starała korzystać między innymi z mediów - to zrozumiałe, ale przede wszystkim zadbam o organizację spotkań. Wiem, że w bezpośrednich rozmowach mój program może uzyskać większą akceptację. Liczę na wsparcie mieszkańców. Tak jak powiedziałam, to moi sąsiedzi i liczę, że razem jesteśmy w stanie pokonać nawet trudy programu naprawczego, bo przecież życie musi toczyć się dalej. Jestem optymistką i wiem, że poradzimy sobie z każdym wyzwaniem, jeżeli będziemy działać wspólnie.