Państwo Islamskie, jak wielu z Was wie, ma swój historyczny początek w 2014 roku. Ogłoszenie dżihadystycznej struktury (zaplanowanej już dawno temu) było związane z kolejnym etapem wojny syryjskiej. Trudno jest to określić wojną domową. Na początku rzeczywiście byli ci źli (czyli Assad i przyjaciele) kontra ci dobrzy (protestujący, część armii Assada i kadry dowódczej). Lata 2011-2016 dzielą się na wiele różnych etapów (które będę rozjaśniał w następnych artykułach, lecz publikacji na ten temat jest sporo, jeżeli ktoś ma głód wiedzy), w tym jeden główny etap: stopniowe przekształcanie się potwornej wojny z domowej na konflikt, w którym udział biorą obywatele ponad 100 krajów.

Ogłoszenie kalifatu dotyczyło na razie dwóch państw - Iraku i Syrii. IS błyskawicznie przejęło kontrolę nad iracką granicą docierając do Mosulu - miasta, którego poddanie przez iracką armią zostało okrzyknięte jedną z największych porażek w historii militarnej. Niewiele ponad 1000 bojowników zdobyło potężne milionowe miasto bronione przez około 32 000 żołnierzy piechoty zmotoryzowanej mającej ciężki i lekki sprzęt bezpośrednio od Stanów Zjednoczonych. To z tego miasta pochodzą zazwyczaj słynne zdjęcia wielkiego konwoju samochodów marki Toyota. Ekspansja miała miejsce, patrząc ze strony Raqqi (stolicy IS na terenie Syrii), na wszystkie strony. Zachodni kierunek oznaczał wyparcie rebelii, w tym głównie Nusry (Al-Qaida w Syrii), a także Assada. Na północ IS musiał zmierzyć się z Kurdami z YPG. Na południu podeszli aż pod Bagdad, a na wschodzie niedaleko stolicy irackiego Kurdystanu.

W trakcie podbojów w Syrii i Iraku naczelne dowództwo IS (tzw. Shura Council czyli Rada Szury) podjęła decyzję o rozszerzeniu swojego stanu posiadania na inne kraje arabskie. Do Libii (koniec 2014) wysłano specjalny oddział złożony głownie z Libijczyków walczących w Syrii, aby za pomocą wcześniej utworzonych tzw. sleeper cels (ukryci agenci) i kontaktów przejąć władzę nad miastami w północnej Libii, położonymi przy morzu Śródziemnym (Syrta jako stolica).

W anglojęzycznym miesięczniku IS pt. "Dabiq" opublikowano we wrześniu 2015 roku wywiad z liderem wilayatów libijskich, czyli Abu al-Mughirah al-Qahtani

Podkreślił on wielką rolę, jaką będzie odgrywał kalifat w Libii. Zaznaczył, że potrzeba wysoko wyspecjalizowanych osób (lekarzy, urzędników, planistów i żołnierzy), którzy pozwolą IS na kontrolę prowincji libijskich. Jednakże IS w Libii spotyka się z wieloma problemami.

1. Walka z Al-Qaidą czyli Ansar al Sharia, która rozwija się na w północno-wschodniej i południowo-wschodniej części kraju.

2. Walka z lokalnymi milicjami. Po wojnie, w wyniku której usunięto wieloletniego dyktatora Muamara Kaddafiego, Libia stała się jednym z największych centrów handlu nielegalną bronią. Do władzy w poszczególnych miastach/prowincjach doszły bojówki uzbrojone w broń wszelkiego rodzaju.

3. Udział brytyjskich, francuskich i amerykańskich komandosów. Siły specjalne tych krajów operują z sąsiedniej Tunezji i z włoskiej Sycylii (Włosi udostępniają swoją wyspę jako bazę wypadową dla dronów i samolotów szturmowych).

4. W Libii nie ma szyitów (w każdym razie jest ich bardzo mało). Z tego powodu IS nie jest w stanie wykonywać swojej podstawowej strategii czyli doprowadzać do wzrastających tensji tzw. "sectarian war". W Syrii, Iraku, Yemenie tudzież Afganistanie czy Pakistanie IS jest w stanie doprowadzić do wzajemnych oskarżeń, nieufności, a w konsekwencji do zwykłych rzezi i pogromów.

Kalifat w Libii służy jako baza planistyczna, z której zdalnie sterując obozami szkoleniowymi są w stanie zagrozić Tunezji i Egiptowi. Jeśli chodzi o mapę, którą udostępniłem - a dotyczy ona IS w Libii - muszą Państwo sobie uświadomić jedno:

głównie są to tereny pustynne, przez które oddziałom IS łatwo się przedostać. Dlatego tak łatwo było przedostać się do Ben Gardiane (nomen omen z tego miasteczka pochodzi najwięcej tunezyjskich bojowników IS). Oczywiście już pomijając same obozy, które są na granicy. Taktyka IS w Libii jest więc jasna: destabilizuje kraj wewnątrz, jednocześnie wysyłając swoich ludzi do Tunezji, Egiptu, Czadu itp. Wielu specjalistów zajmujących się studium przypadku uważa, że Libia może stać się tzw. Backup State, czyli krajem, do którego naczelne dowództwo IS przeniesie się w razie porażki w Syrii i Iraku. Moje zdanie jest odmienne. Uważam, że z racji ogromu milicji, dwóch - nawet już 3 - rządów i nienawiści do IS szerzonej przez Al-Kaidę w Libii byłoby to samobójstwem. Tereny, na które mogliby się udać, nie leżą w Afryce. Oceniam, że jeżeli już dojdzie do exodusu dowództwa (hipotetycznego), udałoby się ono na pogranicze pakistańsko-chińsko-tadżykistanskie tudzież do Indonezji.

Oprócz wspomnianej Libii Islamic State pod swoje skrzydła przyjęło stare struktury Al-Kaidy, w niektórych miejscach świata, albo dodało niezwiązane wcześniej z AQ organizacje dżihadystyczne.

Najważniejsze są to:

Boko Haram weszło w struktury IS w marcu 2015 roku (formalne ogłoszenie przez Abu Bakr Shekau)

Organizacja działa na terenie Nigerii, Czadu, Kamerunu i Nigru. IS wykorzystało przyłączenie się przez BH do ich struktur jako propagandowy pomost, który wykorzystują do prób przejęcia sił Al-Kaidy w Afryce. Wielokrotne odezwy Abu Bakra Shekau do liderów AQIM (Al Kaida Islamskiego Maghrebu) i Al Shabaab (Al Kaida w Somalii) o przyłączenie się do kalifatu (i ich odrzucenie przez liderów tychże ugrupowań) były chwytem, który jednak nie zadziałał. Wsparcie logistyczne i medialne naczelnego dowództwa IS pozwala BH na umocnienie się na swoich pozycjach i (pomimo szeroko zakrojonej ofensywy przez kilka państwa afrykańskich) szerzenia swojej ideologii.

Islamic State Afghanistan

Struktury IS na terenie Afganistanu i Pakistanu zostały utworzone w styczniu 2015 roku przez byłego wojownika Talibanu - Abdula Raufa Khadima

.

Udał się on w 2014 roku do Iraku, a gdy powrócił pod koniec tegoż nawiązał kontakt z talibami z Tehrik-i-Taliban (pakistański Taliban) i razem z nimi utworzył namiastkę IS na przygraniczu afgańsko-pakistańskim. Na wieść o utworzeniu Kalifatu IS na swoim terenie Afgański Taliban (Islamic Emirate of Afghanistan) potępił Abdula Raufa i rozpoczął zwalczanie Khorasan. Abdul Rauf Khadim został zabity tuż po stworzeniu filii w wyniku ataku amerykańskiego drona. Khorasan został wsparty przez Islamic Movement of Uzbekistan , dwie organizacje sunnitów Ujgurów i kilka pakistańskich bojówek talibów.

Islamic State Yemen 

IS w Jemenie nie został stworzony w wyniku oddolnego planu lub przejęcia gotowych struktur Al Kaidy (a przynajmniej małej części). Rekrutacja i bayah (przyłączenie się) odbywało się głównie przez internet. Nie działa też jako zorganizowana struktura w Jemenie. Jest to wariacja kilkunastu bojówek w różnych miastach (w tym w Adenie). Dopiero niedawno wedle plotek dołączył Jalal Baleedi jeden z liderów AQAP (Al Kaida of Arabian Peninsula ), który został zabity w lutym 2016 przez amerykańskiego drona.

 

IS na Kaukazie od samego początku rozbił struktury Al Kaidy (pod nazwą Emiratu Kaukazu), który działa od 2007 roku. Operuje głównie na terytorium Dagestanu i Czeczeni, ale próbuje wejść do innych republik kaukaskich.

Działania Emiratu Kaukazu i IS, a także potężna liczba wojowników (6000-8000), którzy walczą dla Jabhat al Nusra i IS w Syrii, było jednym z powodów włączenia się Rosji do wojny syryjskiej.

Jest to jedna z kilku (największa) organizacji dżihadu w Indonezji prowadzana przez podstarzałego sunnickiego kleryka Abu Bakar Bashira

Jest on uznawany za ojca chrzestnego dżihadu na wyspach Indonezji i Filipin. Z jego udziałem powstało kilka grup terrorystycznych, które w 2015 i 2016 zostały zaprzysiężone  w struktury IS. Jest to jedna z najprężniejszych komórek rozwijających się pod egidą Państwa Islamskiego.

cdn.