WIELCY LWOWIANIE DR LESZEK ALLERHAND - WIELKI POLSKI ŻYD - NIE ŻYJE
W Zakopanem zmarł dr Leszek Allerhand.
Dr nauk med. pochodzący z wybitnej adwokackiej rodziny żydowskiej ze Lwowa. Dr Leszek Allerhand zmarł 3 kwietnia 2018 r. w swoim domu w Zakopanem – poinformował PAP Joachim Russek dyrektor Fundacji Judaica Centrum Kultury Żydowskiej w Krakowie na Kazimierzu.
Dr Leszek Allerhand urodził się w 1931 r. we Lwowie. Był synem adwokata dr Joachima Allerhanda i pianistki Zinajdy Rubinstein-Allerhand oraz wnukiem Maurycego Allerhanda, wybitnego profesora Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie.
Doktor Allerhand był człowiekiem naprawdę wyjątkowym ze względu na jego wyjątkową biografię. Był dzieckiem szczęścia. Wychował się w swoim ukochanym Lwowie w rodzinie adwokackiej. Pewnie przyszło mu zapłacić olbrzymią cenę za to szczęśliwe dzieciństwo, bo wybuchła wojna i z całej jego licznej rodziny przeżył on z matką uciekając z lwowskiego getta i ojcem, który ukrywał się poza Lwowem pracując, jako stolarz. Reszta rodziny zginęła w czasie Holokaustu” – powiedział PAP Joachim Russek.
ZAPISKI Z TAMTEGO ŚWIATA
O własnych doświadczeniach z okresu wojny i Holokaustu dr Leszek Allerhand opowiadał w swoich filmach dokumentalnych, które sam tworzył będąc na emeryturze. Napisał również pamiętnik "Zapiski z tamtego świata" oparty na życiu własnym i swojego dziadka wielkiego polskiego Żyda, Maurycego Allerhanda profesora Uniwersytetu Lwowskiego Jana Kazimierza. Prof. Maurycy Allerhand za odmowę
przyjęcia prezesury Judenratu w lwowskim getcie, zginął zamordowany w Obozie Janowskim zwanym "Uniwersytetem zbirów".
„W swoim filmie doktor Leszek Allerhand opowiadał, że udało mu się z matką przeżyć Holokaust dzięki pasji życia, która towarzyszyła mu do końca i dzięki dobrym ludziom, którzy im pomogli oraz dzięki szczęśliwym przypadkom losu” – wspominał Russek.
Po wojnie Leszek Allerhand wraz z rodzicami osiadł w Krakowie, gdzie ukończył studia medyczne i rozpoczął asystenturę w klinice u prof. Juliana Aleksandrowicza.( dr "Twardego" AK) .Od 1961 r. mieszkał w Zakopanem, gdzie pracował m.in. jako ordynator Oddziału Chorób Płuc w tutejszym szpitalu. Przez wiele lat był także lekarzem kadry olimpijskiej w sportach zimowych.
„Opowiadał mi, jak na początku pracy górale wozili go furmankami do chorych. Przez całe swoje życie był czynny jako lekarz w Zakopanem i w okolicach” – wspominał Joachim Russek.
„Jeszcze rok temu byłem z nim we Lwowie i była to dla mnie niewyobrażalna przyjemność, bo chodził po swoim mieście jak przysłowiowy lwowski baciar opowiadając anegdoty i różne żarty, które były przypisane jego dzieciństwu. Pojechał tam na uroczystość odsłonięcia pomnika w miejscu, gdzie znajdowała się synagoga lwowska "Pod Złotą Różą". Jak Niemcy ją podpalili w czasie wojny, on obserwował to z okna naprzeciwko” – wspominał dyrektor Fundacji Judaica.
Przez wiele lat dr Allerhand zmagał się z chorobą nowotworową. Ostatnie lata swego życia poświęcił pamięci rodzinnego miasta – Lwowa i pamięci dziadka Maurycego. Wydał odnalezione zapiski dziadka oraz swoje wspomnienia ("Zapiski z tamtego świata"), a także bogato ilustrowany album o lwowskich Żydach.
Był współtwórcą Instytutu Allerhanda w Krakowie. Aktywnie działał w Stowarzyszeniu Dzieci Holocaustu.(PAP).
Leszek Allerhand był moim bliskim przyjacielem. Znaliśmy się jeszcze w latach naszego szczęśliwego dzieciństwa lwowskiego. Mieszkaliśmy z rodzinami przy jednej lwowskiej ulicy Jagiellońskiej.
Gdy ubiegałem się o emeryturę za pracę w getcie przemyskim w Żydowskim Instytucie Historycznym, gdzie natrafiłem na nieprzewidziane trudności, Leszek interweniował jako świadek mojej tożsamości, równocześnie poznając mnie z prezesem Stowarzyszenia Żydów Kombatantów i Poszkodowanych w II Wojnie Światowej Marianem Kalwary, umożliwiając mi ubieganie się o status kombatanta.
Leszek bardzo cierpiał w czasie wieloletniej swojej choroby nowotworowej.
Aleksander Szumański
mPolska24
