W ostatnim czasie obserwowaliśmy znaczny spadek wartości polskiej złotówki w stosunku do innych walut, zwłaszcza euro i dolara amerykańskiego. Ten spadek wywołał wiele pytań i obaw wśród obywateli, ekonomistów i przedsiębiorców. Poza czynnikami zewnętrznymi, jednymi z głównych czynników wewnętrznych, które mogły przyczynić się do tej sytuacji, były polityka monetarna i socjalna. O ile w tej drugiej nic się nie zmieniło, to w kwestii polityki monetarnej, mimo, że o wiele za późno, podjęto w końcu działania mające na celu ograniczenie inflacji i spadek wartości polskiej waluty. Niestety wiele wskazuje na to, że wracamy do poprzedniego trendu.
Polityka monetarna, w tym decyzje dotyczące stóp procentowych, ma ogromny wpływ na wartość krajowej waluty.
W przypadku Polski, Narodowy Bank Polski (NBP) obniżał wcześnie stopy procentowe teoretycznie w odpowiedzi na globalne wyzwania ekonomiczne, takie jak pandemia COVID-19. Obniżka stóp procentowych miała na celu stymulowanie gospodarki poprzez obniżenie kosztu kredytów i zachęcenie do wydawania pieniędzy. Jednak skutkiem ubocznym tej polityki było osłabienie złotówki i wzrost inflacji. Poza tym z perspektywy czasu można powiedzieć, że były to błędne decyzje w wyniku błędnej diagnozy samego kryzysu. Nie był to bowiem kryzys po stronie popytowej, a podażowej. Wynikał bowiem z problemów łańcuchów dostaw i dostępności towarów oraz podzespołów i części produkcyjnych, a nie chęci dokonywania zakupów po stronie konsumentów.
Bank centralny jest instytucją odpowiedzialną za kontrolowanie podaży pieniądza i utrzymanie stabilności cen w kraju. Jednak aby to robić skutecznie, bank centralny musi być niezależny od wpływów politycznych i rządu. Niezależność ta ma na celu zapobieganie nadmiernym interwencjom rządu w politykę pieniężną, które mogą prowadzić do krótkotrwałych korzyści politycznych kosztem długoterminowej stabilności ekonomicznej. Niestety, niezależność banku centralnego nie zawsze jest gwarantowana. W niektórych przypadkach, rząd może wywierać presję na bank centralny, aby ten podjął konkretne decyzje monetarne, które służą krótkoterminowym celom politycznym. To może prowadzić do niestabilności gospodarczej, inflacji i osłabienia waluty. Obecnie chyba nie trudno wyciągnąć wnioski jak to wygląda w przypadku NBP i jakie są przyczyny takich, a nie innych deczyji tejże instytucji.
Spadek wartości polskiej złotówki może być wynikiem wielu czynników, ale łatwo dostrzec wśród nich decyzję dotyczącą obniżenia stóp procentowych w ramach polityki prowadzonej przez NBP. Jednak aby zrozumieć tę sytuację w pełni, musimy również zwrócić uwagę na kwestię niezależności banku centralnego.
Bank centralny powinien być niezależną instytucją, której głównym celem jest utrzymanie stabilności ekonomicznej i pieniądza. Polityczna ingerencja w politykę pieniężną może prowadzić do niepożądanych skutków, takich jak spadek wartości waluty i inflacja. Dlatego ważne jest, aby zapewnić niezależność banku centralnego i zapewnić mu możliwość podejmowania decyzji na podstawie ekonomicznych danych i długoterminowych celów, zamiast krótkoterminowych interesów politycznych. Wiąże się to również z obsadzaniem kluczowych stanowisk w NBP.
Warto również pamiętać, że sytuacja gospodarcza i walutowa jest złożona, a spadek wartości waluty może mieć różne konsekwencje dla różnych sektorów gospodarki, w tym także dla wzrostu nadal przecież wysokiej inflacji. Dlatego polityka monetarna powinna być prowadzona ostrożnie i z uwzględnieniem długoterminowych perspektyw, aby zapewnić stabilność i rozwój gospodarczy kraju, a nie odwrotnie.
Źródła:
mPolska24
